Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

ONE SUNDAY MORNING


Τις χειμωνιάτικες Κυριακές – και ειδικά τις συννεφιασμένες / βροχερές – δεν έχω καμιά διάθεση να βγαίνω από το σπίτι… Απολαμβάνω το να κοιμάμαι μέχρι…όποτε…να παίρνω το πρωινό μου και να είμαι αγκαλιά με εφημερίδες, περιοδικά, πλέον και τον γατούλη!

Όταν όμως η φίλη μου η Ιλιάδα με κάλεσε για frozen yogurt, οι αντιστάσεις έγιναν τσιχλόφουσκα…

*Κάπου εδώ θέλω να ανοίξω μια τεράστια παρένθεση καθώς θα έχετε προσέξει πως 3 στα 4 posts μου αφορούν στο φαγητό και πολύ περισσότερο στα γλυκά! Δεν είναι τυχαίο νομίζω πως παρά την κρίση, οι εκπομπές μαγειρικής και οι γαστρονομικές μας αναζητήσεις όλο και πληθαίνουν. 

Και καθόλου μα καθόλου τυχαίο δεν είναι πως ξενόφερτα γλυκά (ναι, ναι τα cupcakes εννοώ) έχουν γίνει εμμονή, αφού σε κάθε γωνία της Αθήνας έχει ανοίξει και ένα cupcakeκατζίδικο και 4 στα 5 facebook posts του κόσμου είναι το κεκάκι της ημέρας! 

Πόσο μάλλον, για να παραφράσω και ένα γνωστό quote, όταν μια μέρα θα ακούσουμε όχι… “πεινάτε; φάτε παντεσπάνι", αλλά "πεινάτε; φάτε cupcakes"

Τι είναι όμως αυτό που έχει κάνει αυτά τα cakes (γιατί μεταξύ μας απλά cakes είναι) τόσο δημοφιλή στις μέρες μας? Προφανώς και είναι το marketing (τι δουλειά κάνουμε άλλωστε χαχα) αλλά εγώ πιστεύω πως η απάντηση είναι άλλη… είναι το χρώμα! Είναι κάτι μικρό, πολύχρωμο – σαν στολιδάκι για τον ουρανίσκο χιχι – που αρκεί και μόνο να το δεις για να σου φτιάξει η διάθεση!

Να, σαν προχθές που είχα βγει με τη Νικολέττα (το γκομενάκι του Sherlock) και πέσαμε πάνω σε μια πολύχρωμη βιτρίνα με cakes! Τα κοιτούσαμε για ώρα και χαμογελούσαμε μόνες μας – σαν τα βλαμμένα – μέχρι και φωτογραφία τα βγάλαμε όπως βλέπετε.

Κάπως έτσι θαρρώ εξηγείται και η νέα τάση που ακούει στο όνομα frozen yogurt – παγωμένο γιαούρτι δηλαδή. Με ουρά που θυμίζει αναμονή για συσσίτιο, τα «γιαουρτάδικα» ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, προσφέροντας γλυκές δόσεις παιδικής χαράς! Μμμμμμμμμ Yummyyy

H πρώτη φορά που δοκίμασα παγωμένο γιαούρτι ήταν πριν 2 χρόνια στο Λονδίνο! Και θα μου πεις… Big Deal, τι ιδιαίτερο έχει? Αν δεις τα toppings θα καταλάβεις…

Φράουλες, μούρα, βατόμουρα, παπάγια, μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού, τριμμένα μπισκότα, σοκολάτες, σιρόπι καραμέλας, κρέμα κάστανο… να συνεχίσω?

Τα γιαουρτάκια ΚΟΛΑΣΗ μόλις έφτασαν, δεν είναι ιδανικά για δίαιτα και δεν θα τα βρεις στο Σούπερ Μάρκετ…για αρχή, εγώ παίρνω τη δόση μου εδώ http://www.facebook.com/pages/Yasu/144607268922746


Αφιερωμένο σε όλους τους sugar addicts εκεί έξω!


Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

MY HEART BELONGS TO…


Sherlock & Νικολέττα = L.F.E.
Όνομα: Sherlock

Ψευδώνυμο: Sherly, Πουρ – Πουρ, Πουρπουρίνι, Ζουζουνέλ, Μουστακαλής, Λιονταράκι (η λίστα είναι μεγάλη…)

It’s been a while…το ομολογώ. Αλλά ερωτεύτηκα! Μου έχει πάρει το μυαλό σας λέω…

Το πλασματάκι της φωτογραφίας είναι ο άντρας του σπιτιού μου, ο μικρός μου φουντωτός Πέρσης. 

Όταν πριν 1 μήνα τον είδα για πρώτη φορά, ήξερα μέσα μου ότι αυτός είναι ο «ένας»… και όταν ανακοίνωσα στην μαμά μου ότι θα γίνει γιαγιά, σίγουρα δεν εννοούσα αυτό που φανταζόταν! Το μικρό μου αγόρι μπήκε στη ζωή μου ξαφνικά και από τότε την έχει αλλάξει εντελώς! Και ενώ «μοιάζει» να είναι ένα απλό γατάκι για κάποιους… ή ένας τριχωτός, τετράποδος μπελάς για άλλους… για μένα είναι η απόλυτη διαφυγή από τη μιζέρια της καθημερινότητας!

Κάθε πρωί με περιμένει να ξυπνήσω για να παίξουμε και αν αργήσω νιαουρίζει, κάνοντας με να φωνάζω σαν τις τρελές του cinema «Έρχεται η μανουυυυύλαααααά» 


Λατρεύει τα χάδια και όταν ξαπλώνει πάνω μου γουργουρίζει τόσο δυνατά, σαν ανεμογεννήτρια. Σκαρφαλώνει στους καναπέδες και είναι αρκετά κοινωνικός αφού μια ευκαιρία για παραπάνω χάδια δεν είναι  ποτέ περιττή…

Θα μπορούσα να γράφω ώρες για το μικρό μου ζιζάνιο αλλά προτιμώ να σας αφήσω κάπου εδώ γιατί…άλλη μια ευκαιρία για παιχνίδια μαζί του δεν είναι ποτέ περιττή ούτε και για μένα!


Αφιερωμένο στην μικρή μου αδερφή, που είχε γενέθλια χθες!